Dag 4 (van een halve groep)

Blog dinsdag

De groep werd in 2en gesplitst. De ene helft ging helpen in een ‘keuken’, de andere helft zou naar een bejaardentehuis gaan.
Ik ging met mijn groep naar een ‘keuken’ van Sant Egidio. We moesten best ver reizen en het was heel erg warm. een vrouw zou ons ophalen maar communiceren via de telefoon wilde niet echt. we zijn maar gewoon gaan lopen in de goede richting. We vonden de vrouw, ze nam ons mee een trap op. Het was een soort flat over de straat heen. We kwamen in een hal terecht met 2 tafels. Er was een vrouw broodjes aan het snijden. Verder waren er een aantal vrouwen bezig in de keuken. Deze vrouwen voldeden allemaal aan het typische beeld van een Italiaanse mama. Er was een gezellige sfeer.
Toen begonnen we met het beleggen van broodjes. Deze broodjes worden elke dinsdag uitgedeeld op straat omdat de grote Mensa (keuken) dan niet open is. De daklozen krijgen dan dus hun eten op straat uitgedeeld. Het beleggen van de broodjes was wel een leuke klus. Als eerst werden de broodjes gesneden, dan belegd en in een zakje gestopt. We hebben in totaal 800 broodjes gemaakt. Op andere plaatsen in rome werden ook nog 2000 broodjes gemaakt om uit te delen.
De vrouwen die hielpen vonden het erg gezellig dat we er waren, ze waren telkens aan het kletsen en opschieten was niet perse nodig. Ik vond het wel cool dat deze vrouwen dit deden, zij hebben gewoon gewerkt ’s ochtends en besteden hun vrije middag aan het beleggen van broodjes.
We hebben hard gewerkt en waren na een uur klaar. De vrouwen waren verbaast en ook wel blij dat we zo hard werkten. De broodjes werden in tassen in verschillende auto’s geladen om ze zo te verspreiden over de grote stations en pleinen in Rome. Wij werden bij een station afgezet en gingen met de metro op weg naar het st. Pieters plein. De mensen in de metro vonden ons niet zo gezellig maar wij hadden het erg naar ons zin.
We aten ons avondeten (brood met vijgenjam en kaas) in een parkje vlak voor het Vaticaan. Daarna hebben we nog een echt Italiaans ijsje gegeten.
Daarna liepen we het plein op. Het was echt super groot, en het balkon van de paus is echt best klein. We hadden een kleine selfie sessie en gingen daarna opzoek naar Carlo
Er konden een aantal auto’s het plein opkomen met al het eten. We stonden in een hoek met de broodjes, wat peren en wat te drinken. Alle daklozen stonden in een rij en liepen rustig langs. Ze bedankte ons heel normaal. Ik had het erger verwacht. De daklozen zagen er ook wel goed verzorgd uit. Hierdoor leerden wij allemaal dat de daklozen echt hele normale mensen zijn en dat je ze echt niet vies hoeft te vinden. Ze waren hartstikke vriendelijk.
Toen alles klaar was zijn we weer naar huis gereisd. Halverwege kwamen we onze andere helft tegen. Het was erg gezellig om elkaar weer te zien en verhalen van elkaar te horen. De buschauffeur was wat minder blij….